Wat reizen je al wel niet bij kan brengen...

Even voorstellen iedereen, dit is Laurens van Rossum. Een van mijn beste vrienden die nu aan de andere kant van de wereld zit. Ik heb hem gevraagd zijn verhaal te doen voor http://www.kbiri.nl/ het vertellen van waarom en hoe het uiteindelijk voelde om helemaal alleen naar de andere kant van wereld te gaan en hier alles achter te laten. Persoonlijk hoop ik dat het inspirerend kan werken voor lezers, net zo inspirerend als het voor mij is geweest, in de eerste week kan je het gehele verhaal lezen @ http://www.kbiri.nl/......enjoy


Wat reizen je al wel niet bij kan brengen... pt I

Een beetje verloren voelde ik me, wist nog niet precies wat ik wilde doen met mijn leventje. Al mijn vrienden om me heen waren aan het studeren, zaten krap bij kas maar hadden toch geld om uit te gaan. Zij hadden toekomstplannen en voelde zich lekker in hun vel. Achterlopen deed ik niet voor mijn gevoel maar het verschil zag ik wel.

Ik had een paar pogingen gedaan om te studeren, maar had toendertijd niet echt de motivatie om het door te zetten, mede het feit ik niet precies wist of ik de juiste studie had gekozen.

Toen besloot ik te gaan reizen, het was geen uitvlucht maar ik had ook geen zin om op de bank te zitten wachten tot mijn levendoel me besprong. Als je voor het eerst begint te flirten met het idee de wereld te verkennen weet je nog niet precies wat het inhoud en komen allerlei Robin Hood taferelen in je op.

Na wat kortstondige baantjes vond ik eindelijk een vaste baan in Amsterdam bij de Kadinsky en had ik de mogelijkheid om te beginnen met sparen. Ik begon met goede moed en werkte zoveel als ik kon. Na enige tijd had ik 1000 euro op mijn rekening en ik voelde me geweldig, dit was te gek! Normaal gesproken stond ik namelijk 1000 euro rood.. Ik bleef hard werken en het geld bleef binnen komen, de reisplannen werden ook steeds duidelijker en ik zag het saldo op mijn rekening als een motivatie. Toen ik ongeveer 2000 euro had gespaard begon ik een route uit te stippelen met een landkaart voor mijn neus. Fantaseerde over welke landen ik allemaal wel niet wilde bezoeken.

Tijdens en tussen het werken door was ik begonnen met het lezen over het boeddhisme omdat me dit altijd al aansprak. Mede om deze reden wilde ik sowieso door Azie reizen. Ik koos Thailand als startpunt en wilde vanuit daar mijn weg maken door Azie. Na Azie wilde ik ergens anders heen. Zuid-Amerika leek me geweldig, maar dit werd even iets te duur. Daarom besloot ik eerst naar Nieuw-Zeeland te gaan en daarna naar Australie. Ik ging naar het reisbureau om te kijken wat dit me allemaal ging kosten. Het was op zich wel prijzig maar ook niet echt onredelijk.

Na het boeken ging het sparen alleen maar beter en voor ik het wist moest ik me gaan bezighouden met het inpakken van een rugzak. Daar moet ik wel even bij zeggen, dat ik me een slag in het rond werkte.

Inpaklijstjes gecontroleerd, afscheid genomen van familie en vrienden, een tikkeltje zenuwachtig, maar met volle moed op schiphol aangekomen! Dan gaat het toch maar echt even gebeuren. Het afscheid op schiphol ging vrij goed voor mijn gevoel, dikke knuffels doch een licht vochtig traantje onder mijn ogen. Op zoek naar de gate, op pad, het avontuur begint jongen! Van Amsterdam vloog ik naar Londen en van daar naar Bangkok. Na zo'n 14 uur vliegen kom je licht vermoeid in Thailand aan en stap je van een ene in een andere wereld. 'Long live the king' zie je overal om je heen als het vliegtuig naar de gate taxiet, om maar niet te spreken over het klimaatsverschil...