27 Januari 2009 Amsterdam,
Om 16:30 afgesproken in de bar van het Hilton Hotel, een eerste keer voor mij. De luxe spat ervan af, hoewel het een beetje oubollig aandoet is de barvrouw erg vriendelijk en voel ik me direct op me gemak tussen de maatpakken. De helft van de Dragons Den is ook aanwezig, dus misschien wel een goed alternatief als je een goed business plan hebt maar last heb van bühne vrees.
Charles komt binnen en direct is zijn aanwezigheid te voelen, na mij gegroet te hebben loopt hij even verder de bar in om het personeel en wat gasten te groeten. De reden om een van zijn bedrijven “Networ-KING” te doen noemen klopt in mijn ogen ook aardig. Bedoel iemand die binnen 1 uur een visa voor een Marokkaan kan regelen naar de VS op een van de meest historische dagen in Amerika’s afgelopen decennia kan zich wat mij betreft Networ-King! noemen.
Ik bestel een red bull, want ik heb nog weinig kunnen rusten, Charles schuift aan de bar aan en het gesprek kan beginnen.
Voordat ik verder ga stel ik jullie even aan elkaar voor: Charles D.A. Ruffalo een Amerikaan van Iers-Italiaanse afkomst uit Pittsburgh, getrouwd met een Nederlands vrouw Herma die hij in Nederland heeft ontmoet in de tijd dat hij gestationeerd was in Duitsland (Havelteberg, Nederland). Na een 20 jarige carrière in de US army besloot hij zich meer te gaan focussen op de business wereld. Oprichter van RIBS, waar hij trainingen en cursussen voor geeft, oprichter van het online business netwerk platform http://www.network-club.com/, eigenaar van Networ-KING en oprichter van het mooie initiatief de “Giving Back foundation”. Persoonlijk zou het mij dan ook niet verbazen als de man ook daadwerkelijk een telefoontje verwijderd zou zijn van welke persoon dan ook op deze aardbol.
Het interview kan wat mij betreft beginnen;
Omar: Wat ik vaak zie in mijn omgeving van studenten is een bepaalde onzekerheid als het neerkomt op het gebied van netwerken. Want zoals jij ook stelt in je boek “Network your way to success” is terug geven een van de belangrijkste factoren binnen netwerken. Ze weten niet waar te beginnen en wat ze kunnen bieden aan een persoon die zich zelf al heeft gevestigd in de zakenwereld. Charles: Netwerken is iets wat ieder persoon kan, je eerste business card is je geboortekaartje. Het netwerken begint al van jongs af aan, je familie en vrienden vormen een netwerk van mensen om je heen. Dat netwerk zal gaande weg steeds meer uitbreiden. Een voorbeeld van wat je altijd kunt geven aan mensen is een luisterend oor, een glimlach of misschien een mogelijkheid. Een ander belangrijk aspect van een goed netwerk zijn normen en waarden, deze values vormen het cement van je netwerk. Persoonlijk zou ik niet iemand in mijn netwerk hebben wiens normen en waarden totaal niet samen gaan met de mijne.
Het terug geven moet eigenlijk al beginnen voordat je de persoon, die je wilt benaderen, ontmoet hebt. Dan moet je al weten wat deze persoon zou kunnen interesseren. Dit hoeft niet iets groots te zijn, het kan ook een bepaald stuk van herkenning in elkander zijn. Misschien deel je een voorliefde in sport of een stukje cultuur.
Een goede optie om terug te geven zou kunnen zijn - je talenten en skills vrijwillig aan te bieden. Aan te tonen dat je wilt werken voor je eigen ontwikkeling en geld niet de belangrijkste factor laat zijn voor je beweegredenen.
Uiteindelijk draait het in netwerken om het volgende “It doesn’t matter who you know, it’s about who knows you!”
.jpg)
Omar: Wat vind je van het Nederlandse schoolsysteem vs het Amerikaanse schoolsysteem?
Charles: In Nederland is het lager onderwijs een stukje beter dan in Amerika maar het hoger onderwijs is in Amerika stukken beter.
Sommige Nijenrode universiteit studenten betalen 36.000 euro per jaar aan hun studie maar als je vraagt wat ze willen gaan doen na hun school weten ze dat nog niet. Hoe kan je 36.000 per jaar betalen aan school en niet weten wat je wilt gaan worden. Daarnaast als je dan vraagt naar die persoons CV staat daar vaak geen vrijwilligers werk op maar vrijwilligers werk toont juist aan dat je karakter hebt. Een erg belangrijke eigenschap!
Wat in Nederland erg word gemist in het onderwijs is een sport element. In Amerika word dit veel belangrijker gevonden voor de ontwikkeling van de student. Want sport brengt veel mogelijkheden tot ontwikkeling met zich mee het brengt mensen samen, teamplay, discipline, trots, vertrouwen etc.
Hier in nederland wordt het niet gestimuleerd en wordt het vaak gezien als een tijdvullend iets, leerlingen hebben zo geen band met school en hun omgeving. Het is naar school gaan en weer naar huis in Amerika heb je school teams die het tegen elkaar opnemen in competitieverband. Wat denk je dat dat doet met een jong persoon het geeft hem iets om trots op te zijn een band met zijn medestudenten.
Met de Giving back foundation heb ik ooit zo iets dergelijks geprobeerd op te zetten. Alleen hadden veel “witte scholen” moeite met sport competities waar “zwarte scholen” aan mee zouden doen. Terwijl sport juist heel goed kan fungeren als middel tot intregratie van mensen en hun culturen.
Omar: Ik meende te herinneren dat Joop van den Ende zijn musical dansers aanraad om eens naar Amerika toe te gaan, om daar hun collega’s, te zien werken. Hoe intensief en passievol deze mensen gaan voor hetgeen zij zien als hun droom. Hoe komt het dat men zo meer gemotiveerd lijkt in een land als Amerika?
Charles: In nederland is er een gezegde “Doe maar gewoon want dan doe je al gek genoeg” in Amerika word er juist veel meer waarde gehecht aan de individu. Men geeft elkaar meer ruimte om zich te ontwikkelen je hebt namelijk je eigen dromen en je eigen ambities. Ik hoef niet jouw dromen en ambities te hebben, graag vul ik die gewoon zelf in.
Mensen denken liever niet snel “out of the box” en men voelt zich comfortabel bij zo min mogelijk risico. “Go with the flow?!, well let me tell you something I create my own flow!!”. Wees niet bang om je kop boven het maaiveld uit steken, doe het en wees niet bang.
Omar: Wie waren in jouw leven je mentoren en idolen? En hoe kwam je bij ze?
Charles: Laat me je een ding voorop stellen mentoren vind je niet zij vinden jou. Voor mij was het vroeger de boxer Rocky Marciano daarna John Travolta waarna Sylvester Stallone als Rocky Balboa volgde. Allen waren zij van Italiaanse komaf en waren het echt idolen voor mij. Later veranderde mijn visie, terwijl ik opgroeide en werden mijn mentoren en voorbeelden mensen die dichter bij me stonden zoals mijn broer die net terug kwam uit Vietnam en mijn vader die ik steeds meer begon te begrijpen hoe moeilijk het wel niet is om 9 kinderen op te voeden. Daarnaast heb ik veel gehad aan mijn schoonvader en zie ik hem ook als een belangrijke mentor voor mij.
90 minuten verder en de volgende afspraak stond al weer klaar, Charles ging naar een meeting en ik richting Heemskerk het huis van mijn schoonfamilie. Het was een erg leerzaam gesprek verwacht daarom dan ook ASAP een review van zijn boek "Network your way to success" op mijn site.
Charles bedankt voor je tijd!
www.thenetworking.com
www.network-club.com
www.givingback.nl
.jpg)
) we decided to taste the feeling on the streets and walk around a bit to end up in a bar called Tattoo Bar. A bit of a rockish kind of place, we had a laugh and a couple of drinks and did a radio interview with Giel Beelen, who (I think) is the coolest radio DJ in Holland. I think I was a bit tipsy but well, I don’t think I said too many weird things (so I hope). 